Söz konusu tasarının, hususi pasaportun kimlere verileceğini düzenleyen 13. maddesi ile, sadece birinci derece kadroyu iktisap etmiş en az daire başkanı veya eşiti görev unvanına sahip devlet memurlarına hususi pasaport verilmesi öngörülmektedir.
Yüz binlerce devlet memurunu temsil eden bir kuruluş olarak, böyle bir uygulamanın demokratik ve akılcı olamayacağını düşünmekteyiz. Devletimiz, Avrupa Birliği’ne giriş sürecinde bir yandan “Serbest Dolaşım” hakkı ve vize sorununu ortadan kaldırmak için mücadele ederken, kendi devlet memurlarımızın faydalandığı bir dolaşım hakkını, kendi kanunlarımızla kısıtlamanın bir çelişki olduğu aşikardır.
Yurt dışında yaşayan milyonlarca insanımızın yurt içinde akrabaları ve yakınları olduğu düşünüldüğünde, hususi pasaportun kısıtlanması, devlet memurlarının elinden, yakınlarıyla görüşebilme şansını da kısıtlayacaktır.
Bu tasarı, bu haliyle kanunlaşırsa, Üniversitelerimizde çalışan bilim adamlarımızın da yurt dışına çıkmalarını ve bilimsel araştırmalar yapmalarını büyük ölçüde engelleyecektir.
Herhangi bir sebeple yurt dışına çıkması gereken, yıllarca devletine hizmet etmiş, zaten kısıtlı mali koşullarda çalışan devlet memurlarımız, vize kuyruklarında perişan olacak ve ağır mali külfetlerle karşı karşıya kalacaktır.
Yukarıda anlatılan sebeplerle, söz konusu kanun tasarısında, devlet memurlarının hususi pasaport hakkını kısıtlayan maddelere yer verilmeyecek şekilde gerekli hassasiyeti göstereceğinize inancımızla saygılarımızı arz ederim. 29.11.2005
Şuayip ÖZCAN Genel Başkan
