657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 4/B maddesi kapsamında çalışmakta iken, yaşlılık aylığı almaya hak kazanması nedeniyle hizmet sözleşmesinin sona erdirilmesine ilişkin işlemin iptali ile bu işlem sebebiyle yoksun kalınan parasal hakların yasal faizi ile birlikte tahsili talebiyle açtığımız davalarda , “..7438 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu ile 375 Sayılı Kanun Hükmünde Kararnamede Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 1. maddesi ile 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununa eklenen geçici 95. madde ile tanınan erken emeklilik hakkının tercihe bağlı istisnai bir hak olarak sonradan yapılan söz konusu düzenleme ile getirildiği, bu emeklilik hakkından yaş koşulu dışındaki diğer koşulların sağlanması halinde ancak talep edilmesi üzerine faydalanılabileceği, bu yönde bir talepte bulunmayanların ise resen emekli edilmelerinin mümkün olmadığı, sözleşmeli personel pozisyonuna atananların o anki koşullara göre emekliliğe hak kazanacakları tarihi esas almak suretiyle çalışma sürelerini planladıkları, davacının da bu kapsamda haklı bir beklentisinin oluştuğu, bu itibarla erken emeklilik talebi/isteği olmayan sözleşmeli personelin aleyhe olacak şekilde sonradan yapılan düzenlemeye tabi tutulmasının hukuki belirlilik ve öngörülebilirlik ilkesine aykırı olduğu, aynı zamanda anayasal bir hak olan çalışma hakkının önüne geçilerek bu yönde bir kısıtlama getirilemeyeceği sonuç ve kanaatine varılmaktadır.” denilerek, dava konusu işlemin iptaline, tazminat isteminin kabulüne, davacının işlem nedeniyle yoksun kaldığı maddi kayıpların, her bir parasal hakkın doğduğu tarihten itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalı idare tarafından davacıya ödenmesine, karar verilmiş ve davalı idare tarafından yapılan istinaf başvurusu da reddedilmişti. Temyiz kanun yolu açık olan bu mahkeme kararlarına karşı davalı idare tarafından Danıştay’a temyiz yoluna başvurulmuştur.
Danıştay 12. Dairesi’nin 2024/3873 E., 2024/5913 K. sayılı ve 25.12.2024 tarihli, Danıştay 12. Dairesi’nin 2024/3875 E., 2024/5929 K. sayılı ve 25.12.2024 tarihli, Danıştay 12. Dairesi’nin 2024/3878 E., 2024/5919 K. sayılı ve 25.12.2024 tarihli, kararlarında;
Temyizen incelenen kararların usul ve hukuka uygun olduğu, ileri sürülen temyiz nedenlerinin kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte olmadığı, belirtilerek, temyize konu mahkeme kararlarının ONANMASINA, kesin olarak karar verilmiştir.
İlgili İdare, Bölge İdare ve Danıştay Kararı İçin Tıklayınız (1)
İlgili İdare, Bölge İdare ve Danıştay Kararı İçin Tıklayınız (2)
İlgili İdare, Bölge İdare ve Danıştay Kararı İçin Tıklayınız (3)
