Türk Eğitim Sen Genel Başkanı Talip Geylan Milli Eğitim Bakanı Ziya Selçuk’un katıldığı bir TV programındaki öğretmen atamaları hakkındaki açıklamalarını değerlendirdi. Geylan, 1 milyona yaklaşan öğretmen adayının tamamının atanmasının imkansız olduğunu ifaden Bakan’a; “ Partinizin iktidara geldiği 2002 yılında toplam 72 bin atama bekleyen öğretmen sayısının 1 milyona dayanmış olmasının mesulü kimdir?” diye sordu.
Genel Başkan açıklamasında şu ifadelere yer verdi:
“Milli Eğitim Bakanı Sayın Ziya Selçuk bugün katıldığı bir TV programında 700 bin atama bekleyen öğretmen adayının bulunduğunu ve 80 bin ücretli öğretmen ile okullarımızdaki eksikliğin giderilmeye çalışıldığını ifade etmiş.
Peki, bu durumda, sadece 20 bin yeni atama ile yeni eğitim öğretim yılına başlayacak olmamız bir çelişki değil midir?
Hükümetin, (her işin başı eğitim diyorsa) eğitimde tasarruf edilemeyeceğini de bilmesi gerekmez mi? Ayrıca ekonominin sürekli büyüdüğünden dem vuran iktidarın, eğitim gibi en hayati konuda “tasarruf” tedbiri uygulanmasını da izah etmesi çok kolay değil!
Sayın Bakan aynı programda önümüzdeki yıllarda sayısı 1 milyona yaklaşacak öğretmen adayının tamamının atanmasının imkansız olduğunu da ifade etmiş. Biz de sayın Selçuk’a soruyoruz: Partinizin iktidara geldiği 2002 yılında toplam 72 bin olan atama bekleyen öğretmen sayısının 1 milyona dayanmış olmasının mesulü kimdir?
Bu tablonun suçlusu, öğretmen olmak için yüzbinlerce adayla yarışarak üniversite sınavını kazanmış ve daha sonra eğitim fakültesinden mezun olmuş gençlerimiz midir? 17 yıllık iktidarınız süresince hangi planlama ve öngörü ile yeni üniversiteler ve yeni eğitim fakülteleri açıldığı, fakültelerin kontenjanlarının hangi hedef doğrultusunda artırıldığını sorgulamak gerekmez mi?
Öğretmen olma hedefiyle eğitim fakültesinden mezun olan bir gencimize “Gidin başka yol bulun! İlla öğretmen olmak zorunda mısınız? İlla devlet size iş vermek zorunda mı?” demek kadar akla ziyan bir yaklaşım olabilir mi?
Bu, kolaycılık değil midir?
İktidara yakışan, çözüm üretmektir!
Sağlıklı hedefler doğrultusunda gerçekçi planlamalarla süreci yönetmektir.
Ülkesine hizmet etmek için heyecan duyan yüzbinleri ortada bırakmak yerine, alternatif üreterek onlara umut olmaktır.”
