Eğitim çalışanları içerisinde problemlerine yıllardır neşter vurulmayan, profesöründen-hizmetlisine kadar, bütün üniversite çalışanlarının problemleri ayrı bir başlık altında toplanarak, Devlet Bakanı ve Başbakan Yardımcısı Mehmet Ali ŞAHİN ile, Kamuişveren Kurulu Üyelerine bir dosya halinde verildi.
Bu taleplerin takibi için ayrı bir komisyon oluşturulması, bu komisyonun takibi sonucu oluşturulacak raporun Yüksek İdari Kurul vasıtasıyla değerlendirmesinin yapılması için, Toplu Görüşmelerde ilke kararına varıldı.
Üniversite Çalışanlarının Sorunları
– YÖK Kanunu ihtiyaçlara cevap veremez durumda olduğundan yeniden yapılanması için gerekli yasal düzenlemeler yapılmalıdır.
– 2914 sayılı Kanun’un 12. maddesinin 5. fıkrası “Öğretim Görevlileri, Okutman, Araştırma Görevlisi ile 657 Sayılı Devlet Memurları Kanunu’na tabi devlet memurları” şeklinde değiştirilerek kurum ödeneğinin bütün çalışanlara verilmesi sağlanmalıdır.
– 2000 yılında 631 Sayılı Kanun Hükmünde Kararname ile yapılan düzenlemeyle Profesör ve birinci derecedeki Doçentlere yapılan iyileştirme, bütün Öğretim Görevlilerine, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’na tabi idari personele de verilmesi için gerekli düzenleme yapılmalıdır.
– 2914 sayılı Kanun’un 14. maddesi üçüncü satırındaki “…….görevli öğretim elemanlarına,…” ibaresinden sonra gelmek üzere “657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’na tabi memurlara” ifadesi eklenerek geliştirme ödeneği bütün çalışanlara verilmelidir.
– Üniversite Öğretim elemanlarının almış olduğu ek ders ücreti katsayısı arttırılarak günümüz şartlarına uygun hale getirilmelidir.
– 2547 sayılı Kanun’un 58. maddesine göre dağıtılan döner sermaye katkı payının, unvanlara göre nasıl dağıtılacağı belirtilmesine rağmen; Üniversite Yönetim Kurulları’nca bu pay çalışanlara dağıtılırken yüzdelik oranlarında haksızlıklar yapılmaktadır. Bunun için, yüzdelik oranları arttırılarak günümüz şartlarına uygun hale getirilmelidir.
– 2547 sayılı Kanun’un 13/b-4 maddesi, rektörlere Üniversite içinde ve Belediye sınırları dışındaki birimlerde çalışanları görevlendirme yetkisi vermektedir. Başbakanlık genelgesine rağmen görevlendirmeler süresiz uygulandığından mağduriyetlere sebep olmaktadır. Bu nedenle, görevlendirmelerin iki ayı geçmemesi için yasal düzenleme yapılmalıdır.
– Görevde yükselme ve unvan değişikliği sınavları zaman geçirilmeden yapılmalıdır.
-Üniversitelerde, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’na tabi personelin istihdam edildiği kadrolara (Genel Sekreterlik, Daire Başkanlığı, Fakülte Sekreterliği v.b) vekaleten dahi olsa Akademik personelin atanması ve görevlendirilmesi önlenmeli, bunun için yasal düzenleme yapılmalıdır.
– Akademik personelin Doktora yeterlilik sınavında almış olduğu yabancı dil puanı, Yardımcı Doçentlik ve Doçentlik aşamalarında da geçerli olmalıdır.
– Okutman, Öğretim Görevlisi ve Yardımcı Doçentler daimi kadroya atanarak kadro güvencesi sağlanmalıdır. Yardımcı Doçent kadrosunda çalışanların birinci dereceye kadar yükselmesi temin edilmelidir.
– Araştırma Görevlilerinin görev tanımı ayrıntılı olarak yeniden belirlenmeli, Araştırma Görevlilerinin keyfi uygulamaya muhatap olmaları engellenmelidir. Bunun sağlanabilmesi için Araştırma Görevlisi, Öğretim Görevlisi, Okutman, uzman v.b. görevler için tüm Üniversiteleri kapsayacak şekilde objektif bir sınav düzenlenmesi yapılmalıdır.
– Üniversitelerin Senato, Üniversite Yönetim Kurulu, Fakülte, Yüksekokul ve Enstitülerin Yönetim Kurullarında; yetkili sendika temsilcisi de bulunmalı ve oy hakkı olmalıdır. Rektörlük, Senato ve Üniversite Yönetim Kurulu’nda Genel Sekreter; Fakülte, Yüksekokul ve Enstitülerin Yönetim Kurullarında da Sekreterlerin katılımları ve oy hakları sağlanmalıdır.
– 4688 sayılı Kanun’un 22. maddesi gereği yapılan Kurum İdari Kurullarında alınan kararların uygulanması için gerekli yasal düzenleme yapılmalıdır.
– Üniversitelerin Tıp Fakültelerindeki Öğretim Üyelerine tanınan part-time uygulaması hakkı, diğer fakültelerin öğretim üyelerine de tanınacak şekilde yasal düzenleme yapılmalıdır.
– 29.08.2005 tarihinde Hükümetle imzalanan mutabakat metninin 9. maddesinde alınan aşağıdaki kararların gerçekleşmesi için gerekli yasal düzenleme yapılmalıdır.
a) Araştırma görevlisi ve yardımcı doçentlere kadro güvencesinin sağlanması,
b) Üniversitelerden beklenen bilimsel çalışmaların gereği gibi yapılmasını teminen daha fazla Araştırma Görevlisi istihdamına yönelik olarak merkezi idareden kaynaklanan sınırlamaların kaldırılması,
c) Öğretim elemanı ücretlerinin iyileştirilmesi,
d) Geliştirme ödeneği tutarlarının arttırılması,
e) Konfederasyonların temsilcilerinin üniversite, fakülte, enstitü ve yüksekokul yönetim organlarında temsil edilmesi,
e) YÖK’ün kaldırılarak yüksek öğretim sisteminin yeniden düzenlenmesi ve bu çalışmalarda konfederasyonların görüşünün alınması,
– Eğitim-öğretim yılı başında ödenen “Eğitim-Öğretime Hazırlık Ödeneği” tüm üniversite personeline de verilmelidir.
– 50/d maddesine göre alınan araştırma görevlilerinin kalıcılığı sağlanmalıdır.
– Üniversite hastanesi ve sosyal tesislerde verilen hizmetlerden öğretim görevlisi ve öğretim üyeleri de yararlanmalıdır.
– Meslek Yüksek Okullarında kadro sayısı arttırılarak dışarıdan ders veren elemanların sayısı azaltılmalıdır.
– İkinci öğretim uygulamasına ilişkin ücretler üniversite çalışanlarının tamamına verilmelidir.
– Doktorasını bitiren araştırma görevlilerine ücret karşılığı ders okutma imkânı sağlanmalıdır.
– 2914 sayılı Kanun ve ilgili Yüksek Öğretim Kurulu Kararlarının amacı doğrultusunda çıkarılacak yeni bir tebliğ ile “maaş karşılığı ders yükünün tamamlanmasından sonra, teorik dersler dışındaki faaliyetlerin ücrete tabi 10 saatlik kısmı dikkate alınır, fazlası maaş karşılığı sayılır” şeklinde düzenleme yapılmalıdır.
– Üniversitelerde görev yapan idarî personel, 657 sayılı Kanun’a tabi olarak çalışmasına rağmen, disiplin, görevlendirme gibi birçok hususta 2547 ve 2914 sayılı Kanun hükümlerine tâbi tutulmaktadır. Bu sebeple, üniversite idari personeli, 657 sayılı Kanun’a tabi personelin ve 2914 sayılı Kanun’a tabi akademik personelin aldığı kazanımlardan faydalanmamaktadır. Üniversite idari personelinin 2914 sayılı Kanun’a tabi hale getirilmesi için gerekli yasal düzenlemeler yapılmalıdır.
– Günün şartlarına göre gülünç kalan, ikinci öğretim fazla mesai ücreti düzenlemesi değiştirilmeli, fazla mesai ücretleri öğretim elemanlarının aldıkları ek ders ücretleriyle ilişkilendirilerek ek ders ücretinin asgari 1/3’ü oranına getirilmelidir.
– Yaz okulu uygulaması yapan birimlerde öğrencilerin ödemiş oldukları katkı payı bir havuzda toplanmalı, uygulamayla doğrudan ilgili olan personele ilave ödeme olarak verilmelidir.
– Yükseköğretim kurumlarında çalışanların; kendilerini ve görevlerindeki performanslarını geliştirecek hizmetiçi eğitim hizmetleri üniversiteler tarafından sağlanmalıdır.
– Bütün kadrolardaki memurların görev tanımları açık ve net bir şekilde düzenlenmeli, memurlar alan görevi dışında çalıştırılmamalıdır.
– 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’na göre; sadece "yardımcı hizmetler" kadrosundaki personel tarafından yapılacak işler, taşeron firmalardan hizmet satın alma suretiyle gördürülebilecekken, bugün üniversitelerin tamamında devlet memurları eliyle görülmesi gerekli olan işler taşeron firma çalışanları tarafından yapılmakta, taşeron firma çalışanları göreceli olarak devlet memurundan üst görevlerde çalıştırılmaktadır. "Taşeron firma çalışanı memur" anlayışına derhal son verilmelidir.
– Üniversitelerin özellikle taşra birimlerinde, yeterli güvenlik görevlisi bulunmamakta, güvenlik hizmeti, hizmetli ve teknisyen yardımcısı kadrolarında çalışanlar tarafından sağlanmaya çalışılmaktadır. Bu görevin; güvenlik soruşturmasından geçmiş, silah taşıma yetkisine sahip personel tarafından yürütülmesi sağlanmalıdır.
– Yardımcı doçentlik kadrosunun 12 yılla sınırlandırılmasına son verilmeli; yardımcı doçentlerin önündeki derece/kademe sınırlaması kaldırılmalıdır. Yardımcı doçentlik kadrosu sözleşmeli olmaktan çıkarılıp sürekli hale getirilmelidir.
– Doçent unvanı alan öğretim elemanları, kadro şartı aranmaksızın ve zaman geçirilmeksizin doçent kadrosuna atanmalıdır.
– Üniversite çalışanlarının istedikleri sağlık kuruluşunda muayene ve tedavi olabilmeleri (diş ve diğer tedaviler) için gerekli düzenlemeler yapılmalıdır.
